Ιστορικά Στοιχεία
Η φυλή Γλώσσας Σκοπέλου πήρε το όνομα της, από το ομώνυμο χωριό του νησιού. Από τις πρώτες φυλές που αναφέρονται στην ελληνική βιβλιογραφία, αφού ήδη το 1900, ο Ραϊνόλδος Δημητριάδης στο βιβλίο του «Η Ελληνική Κτηνοτροφία», αναφέρει τη φυλή ως περισσότερο παραγωγική και από τις βελτιωμένες φυλές της Εσπερίας. Ο Β. Χατζηόλος αναφέρει το 1941, τη φυλή ως την καλύτερη ελληνική φυλή προβάτου, δεδομένης της μεγάλης αναπαραγωγικής της ικανότητας και της ετήσιας γαλακτοπαραγωγής, που ανερχόταν μέχρι τα 250 λίτρα. Ως τόπος προέλευσης αναφέρονται το νησί του Αγίου Ευστρατίου και η Χαλκιδική. Παραδοσιακά, εκτρεφόταν σε οικόσιτη μορφή και συντηρούνταν σε οπωρώνες με αρκετή βλάστηση όλο τον χρόνο. Ένα ποίμνιο 40 – 60 ζώων, εκτρεφόταν στον Σταθμό Γεωργικής Έρευνας Αγίου Μάμα Χαλκιδικής από το 1992. Σήμερα εκτρέφεται στην Σκόπελο, στη Σκιάθο και στην περιοχή του Βελεστίνου.
Μορφολογικά Χαρακτηριστικά
Το πρόβατο Σκοπέλου είναι μεσαίου μεγέθους, ομοιόμαλλο και λεπτόουρο. Το ύψος ακρωμίου κυμαίνεται από 62 - 70 εκ., με μέσο όρο 66 και 61 εκ. για τα αρσενικά και θηλυκά, αντίστοιχα. Το μέσο βάρος των κριαριών είναι 65 χγρ., ενώ των προβατίνων κυμαίνεται από 40 - 60 χγρ.
Τα κριάρια φέρουν συνήθως κέρατα, ενώ τα θηλυκά σπάνια. Το κεφάλι είναι κωνικό, με ελαφρώς κυρτό επιρρίνιο και αυτιά μέτρια, οριζόντια ως ημιόρθια. Η ράχη παρουσιάζει κύρτωμα στο ακρώμιο. Τα άκρα είναι κοντά και σχετικά λεπτά. Η ουρά είναι μέτριου μήκους και πάχους.
Το έριο είναι πυκνό και δεν καλύπτει πρόσωπο, κοιλιά και άκρα, ενώ σχηματίζει μικρή προκόμη στο μέτωπο. Ο χρωματισμός είναι σχετικά ομοιόμορφος, συνήθως λευκός με μαύρες ή καστανές κηλίδες στο πρόσωπο, γύρω από τους οφθαλμούς, τα αυτιά και το στόμα. Τα ολόλευκα ή καστανόμαυρα ζώα είναι σπάνια.
Πληθυσμός
Το ΚΖΓΠ Καρδίτσας (2019) έχει εγγεγραμμένες στο γενεαλογικό βιβλίο της φυλής 3.729 ζώα, κατατάσσοντας την φυλή σε κατάσταση ‘Κανονική’.